Νιώθεις ευτυχία;
Η καμπύλη της ευτυχίας “σπάει”, γιατί νιώθουμε πιο δυστυχισμένα από ποτέ;
Προχθές μια φίλη ανέφερε στη συζήτησή μας την καμπύλη της ευτυχίας…δεν είχα ιδέα τι είναι αυτό…
Εσύ ξέρεις για ποια καμπύλη μιλάμε; Για την “U curve”. Χάθηκες; πάμε βήμα βήμα να αποσαφηνίσουμε τον όρο. Υπάρχει μία καμπύλη που δείχνει τα συναισθήματα (θετικά-αρνητικά) κατά τη διάρκεια της ζωής του ανθρώπου (μετριέται σε ηλικία).
Λοιπόν, μέχρι το 2008 η καμπύλη είχε αυτήν 👆 την μορφή, δηλαδή τα άτομα ξεκινούσαν με πολύ θετικά συναισθήματα, γύρω στα 50 έτη έφθιναν και μετά η καμπύλη ξανά έπαιρνε ανοδική πορεία. Αυτό όμως δεν υπάρχει πια!
Μετά από έρευνα που έγινε στην Αμερική και στο Ηνωμένο Βασίλειο και στη συνέχεια σε άλλες 44 χώρες, συγκεκριμένα σε νέους έως 25 ετών, τα αποτελέσματα δεν ήταν ευχάριστα. Φάνηκε ότι οι νέοι σήμερα δεν έχουν ψυχική ανθεκτικότητα. Πλέον το διάγραμμα αλλάζει μορφή και αποκτά πτωτική πορεία, ειδικότερα στις χώρες του νότου.
Τι σημαίνει αυτό;
Σε όλο τον κόσμο τα νέα άτομα ξεκινάν από χαμηλά και αρχίζουν να έχουν άνοδο όσο προχωράει ο βίος τους.
Στον ευρωπαϊκό νότο, ναι και στην Ελλάδα, ξεκινάν από ψηλά και συνεχίζει πτωτικά καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής. Άρα η καμπύλη στη χώρα μας μοιάζει κάπως έτσι 👇
Πρακτικά τα άτομα εισέρχονται με ενθουσιασμό στην ενήλικη ζωή τους, αναζητούν με χαρά εργασία, αλλά σιγά σιγά απογοητεύονται και αρχίζουν να αποκτούν αρνητικά συναισθήματα. Κυριεύονται κυρίως από άγχος. Ε, θα πείτε τι πιο σύνηθες να συμβεί!
Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες, αυτή η πτώση συνδέεται με τρεις κύριους παράγοντες:
Αβεβαιότητα για το μέλλον (επαγγελματική, οικονομική, περιβαλλοντική).
Ψηφιακή κόπωση και υπερέκθεση στα social media.
Κοινωνική απομόνωση που παραμένει μετά την πανδημία. (αυτή σε όλες τις ηλικίες)
Η συνεχής σύγκριση, το «μέτρημα» με likes και followers, η καλλιέργεια μιας ιδανικής εικόνας τροφοδοτούν ένα παράδοξο: όσο πιο συνδεδεμένα είμαστε διαδικτυακά, τόσο πιο μοναχικά νιώθουμε.
Μια πρόσφατη μετα-ανάλυση του Harvard επιβεβαιώνει ότι δεν είναι τα social media καθαυτά το πρόβλημα· το κλειδί είναι ο τρόπος χρήσης τους.
Η ενεργητική, ουσιαστική επικοινωνία μπορεί να ενισχύσει την ευημερία και την αίσθηση σύνδεσης.*
Αντίθετα, η παθητική περιήγηση και η κοινωνική σύγκριση μειώνουν την αυτοεκτίμηση και την ικανοποίηση από τη ζωή.
Ίσως, λοιπόν, η καμπύλη της ευτυχίας να μην εξαφανίστηκε· απλώς παραμορφώθηκε στην οθόνη. Και το ερώτημα που μένει είναι: Υπάρχει γυρισμός;
Δύσκολο να απαντηθεί αποκλειστικά και αντικειμενικά, όμως μπορούμε να κάνουμε μία προσπάθεια να βοηθήσουμε τις νεότερες γενιές. Πώς;
Όχι στην υπερβολική χρήση των οθονών στην εφηβεία
Αλλαγή του πολιτικού σκηνικού και απαίτηση για βελτίωση των εργασιακών ζητημάτων
Οι πόλεμοι δεν βοηθούν, είμαστε όλα για ένα και ένα για όλα.
Αυτά τα λίγα, για να προβληματιστείς κι εσύ❤️ μη νιώθω μοναξιά!
μάλλον…
*Marciano, L., Lin, J., Sato, T., Saboor, S. and Viswanath, K. (2024) ‘Does social media use make us happy? A meta-analysis on social media and positive well-being outcomes’, SSM – Mental Health, 6, 100331.
Available at: https://doi.org/10.1016/j.ssmmh.2024.100331